 |
|
|
|
|
|
|
|
|
 |
|
|||||||
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
|
 |
|
|||||||
 |
 |
|
||||||
 |
|
|||||||
 |
|
|||||||
BIOGRAFIJA
Slobodan Atanacković je rođen 23. septembra 1937. godine u Idvoru (Banat, Vojvodina). Muzičko obrazovanje stekao je u Beogradu 1965. godine na Odseku za kompoziciju na Muzičkoj akademiji (klasa prof. Milenka Živkovića i Enrika Josifa). Po završetku studija bavio se pedagoškom delatnošću u muzičkoj školi Josip Slavenski i baletskoj školi Lujo Davičo u Beogradu.
Od 1970. godine deluje kao muzički urednik na Prvom programu Radio Beograda, a potom i kao Glavni urednik celokupnog muzičkog programa Radio Beograda. Tokom dva četvorogodišnja mandata bio je direktor Muzičke produkcije Radio televizije Srbije. Dvadeset godina bio je predsednik Odbora za muziku Saveza amatera Srbije. Aktivno je učestvovao u radu Udruženja kompozitora Srbije i Saveza organizacija kompozitora Jugoslavije (SOKOJ) kao član Upravnog odbora, Komisije za izdavačku delatnost i Komisije za propagandu. Tokom dva produžena mandata, u trajanju od preko pet godina, bio je predsednik Saveta Fakulteta muzičke umetnosti u Beogradu. Danas, u zvanju redovnog profesora, vodi klasu kompozicije i predaje orkestraciju, aranžiranje i osmoglasnik, na Akademiji umjetnosti u Banjaluci.
Za svoje stvaralaštvo Slobodan Atanacković je dobio niz priznanja i nagrada na javnim konkursima. Zvučno ilustrovani publicistički radovi nagrađivani su na konkursima Jugoslovenske Radio-televizije, a muzička dela na konkursima Udruženja kompozitora Srbije, na kojima je odneo dvadesetak nagrada u kategorijama solističke, kamerne, simfonijske i vokalno-simfonijske muzike. Posebno se ističe Oktobarska nagrada Beograda koju je dobio za oratorijum Akatist, kao i dve nagrade na Međunarodnoj tribini kompozitora u Parizu, koja se organizuje pod pokroviteljstvom UNESCO-a. Na ovoj značajnoj manifestaciji, jedinoj takve vrste u svetu, dva dela Slobodana Atanackovića – Dve freske za simfonijski orkestar i Simfonija eterofonik – uvršćena su u deset najboljih ostvarenja u svetskoj produkciji za pripadajuću godinu.
Objavio je niz informativnih tekstova i muzičkih kritika. Autor je oko 100 napisa o kompozitorima i delima iz različitih stvaralačkih epoha kao i muzikoloških studija: Tri veka violinske muzike, Putevima simfonije, Tragom razvijanja kamerne muzike, Savremeno jugoslovensko stvaralaštvo i Jutrenje – knjigu istorijskog sećanja na tokove naše duhovne kulture, razvoj molitvenog pojanja i molitvenih oblika, sa posebnim osvrtom na velike crkvene praznike. Mnoga dela Slobodana Atanackovića izvođena su u inostranstvu, a neka su postala i standardni deo svetskog koncertnog repertoara. Sva dela Slobodana Atanackovića snimljena su na različite nosače zvuka i stavljena na raspolaganje stanicama u zemlji, a posredstvom Evropske radio-difuzne unije i Međunarodne tribine kompozitora, i svim zainteresovanim korisnicima u svetu.
Stvaralačka interesovanja Slobodana Atanackovića obuhvataju različite žanrove, od kamerne muzike, preko instrumentalnih i vokalno-instrumentalnih formi. Poslednje decenije 20. veka Atanacković piše duhovnu muziku u tradiciji Srpskog osmoglasnika. U njegovom opusu nalazi se i dečja, scenska i primenjena muzika.
Slobodan Atanacković je bio predlagan dva puta za prijem u Srpsku akademiju nauka i umetnosti.